Monterosso al Mare is de grootste van de vijf kustdorpen (1.500 inwoners) . Het dorp is gelegen op heuvels bebouwd met citroenen, wijnstokken en olijven. Tel daarbij op de geweldige stranden, de prachtige riffen en het kristalheldere water van de zee dan begrijp je dat dit onze thuishaven is voor de wandeling.

Monterosso is verdeeld in twee delen, gemarkeerd door de middeleeuwse toren van Aurora. Het nieuwe deel van de stad, Fegina, is vol leven, het is de weerspiegeling van een gebied dat het toerisme rijk heeft gemaakt, zoals blijkt uit de grote hoeveelheid  hotels en restaurants.
Het oude centrum van Monterosso wordt gedomineerd door de ruïnes van het kasteel en wordt gekenmerkt door typische smalle middeleeuwse straatjes, carruggi, met veelkleurige rijtjeshuizen. Wij hebben een leuk appartement in het oude centrum.

Wij hebben ons goed vermaakt in het oude centrum van Monterosso. Bars en restaurants met locale specialiteiten zijn een aanrader. Proef de heerlijke lokale wijnen. Heerlijk eten in de sfeervolle restaurants. De prijzen zijn ook prima. Een aanrader is het restaurant Tosca Bistrot. Zoals ze zelf schrijven houden ze van koken in de cultuur en traditie van de omgeving waarbij het gaat om versheid, aroma's en smaken. Susan leert er Ansjovis eten: Acciughe marinate al limone of te wel Ansjovis in olijf olie, Anjovis met lemon en zoute Anjovis met brood en boter. Een andere fijnproever is het restaurant De Eraldo. Naast heerlijk eten, is de bediening hier super.

De typische smalle middeleeuwse straatjes zijn authentiek, je kunt uren dwalen door deze straatjes.  Heerlijk om deze straten te verkennen. En iedere keer kom je weer op hetzelfde punt uit, maar altijd weer met een andere blik.

De belangrijkste kerk in het oude dorp is Chiesa di San Giovanni Battista (Johannes de Doper) uit de 14de eeuw. Zoals veel religieuze gebouwen hier in de regio bestaat de gestreepte façade uit wit en zwart marmer. De klokkentoren stond er al een eeuw voordat de kerk gebouwd werd. Als uitkijktoren maakte hij deel uit van de vestingwerken van Monterosso die het dorp moesten beschermen tegen Saraceense piraten die in vroeger eeuwen de Middellandse Zee onveilig maakten.

Nadat wij Sentiero Azzurro hebben afgerond, hebben wij ons beloond met een stranddag. De uitdaging van het lange strand met veel strandbedjes konden we niet weerstaan. Uiteraard geholpen door de spierpijn. Rust was noodzakelijk!

In het algemeen wordt Monterosso niet als zo pittoresk gezien als de andere dorpen. Wij vonden het een geweldig dorp. Een goede en leuke basis voor Cinque Terre.