2. Olbia – eeuwenoude toegangspoort tot de Costa Smeralda / 2025 Sardinie

Olbia ligt in het noordoosten van Sardinië. De stad wordt door veel mensen als doorreisplaats naar de Costa Smeralda gezien. Zonde, want Olbia is een prachtige stad met een rijke historie, die de moeite van een bezoek zeker waard is. Wij nemen de moeite om een paar uurtjes het centrum te bezoeken. En wij zijn aangenaam verrast worden door een levendige, gezellige stad. Olbia is een interessante, historische stad met veel cultuur en vertier. Het heeft een authentiek karakter en is relatief vrij van toeristen. De oude Grieken noemden deze stad niet voor niets Olbía, oftewel ‘gelukkig’.

In het centrum wemelt het van de oude kerkgebouwen, pittoreske straten met restaurants en charmante pleinen. De Corso Umberto vormt de voornaamste winkelstraat. Je vindt hier een scala aan (souvenir) winkels, boutiques en restaurants. De straat loopt door tot aan de haven, waar zich ook een verlicht reuzenrad bevindt. Wij genieten op Piazza Regina Margherita vdat door negentiende-eeuwse gebouwen wordt omringd en waar je talloze fijne bars en restaurants vindt om neer te strijken zowel aan het plein zelf als in de straatjes eromheen.

Tot de bezienswaardigheden in het historisch centrum behoren de Romaanse kerk van San Simplicio (de Basilica di San Simplicio) en de bijbehorende necropoli uit de 11e eeuw. Het is ook meteen de best bewaarde romaanse basiliek van het hele eiland – en het oudste overblijfsel van de vroeg-christelijke aanwezigheid op Sardinië. In een kleine crypte onder het hoofdaltaar van de San Simplicio werden in het begin van de zeventiende eeuw de stoffelijke resten gevonden van vier heiligen: Rosula, Diocletianus (niet de keizer, uiteraard), Florentius en de patroonheilige Simplicius zelf. Daar, aan de voet van het altaar, rusten de heiligen nog altijd. Helaas hebben wij Basilica di San Simplicio niet kunnen bezoeken. Er was een trouwerij.

Een van de andere blikvangers van Olbia torent hoog boven de stad uit. Het is de kleurrijke koepel van de Chiesa di San Paolo Apostolo, die op het hoogste punt van de stad staat. Deze kerk aan de Via Cagliari werd in de zestiende eeuw gebouwd op de ruïnes van een Punisch-Romeinse tempel gewijd aan Melqart-Hercules, maar kreeg in de achttiende eeuw na flinke verbouwingen de huidige vorm (en het barokke interieur). De kleurrijke majolicakoepel werd nog weer later aangebouwd. In de kerk bevinden zich kleurrijke mozaïeken en muurschilderingen.

Helemaal aan de zuidkant van de stad vind je het Castello di Pedres, een hooggelegen middeleeuws fort dat door de locals ook wel eenvoudigweg wordt aangeduid als su casteddu, het kasteel. In de omgeving van Olbia zijn een aantal prachtige kastelen of restanten daarvan te zien. Castello di Pedres heeft een toren van wel 89 meter hoog die boven het zeelandschap uitsteekt. Het was hét ideale verdedigingsbolwerk, aangezien het door de natuurlijk ligging onmogelijk was het kasteel in te nemen. Het kasteel is gelegen op een steile heuvel, waardoor je na een klim beloond wordt met een prachtig uitzicht over het dal richting Olbia en de zee.

In de omgeving van het Castello di Pedres vind je nog een begraafplaats uit het nuraghe-tijdperk waar wij ook een kijkje hebben genomen, een monumentaal reuzengraf waarin alle doden samen begraven werden en dat bekendstaat als Su Mont’e s’Abe. De geschiedenis van deze bijzondere plek vol gedenkstenen en menhirs is meer dan vierduizend jaar oud. Met een grootte van achtentwintig bij zes meter is dit het grootste gigantengraf van heel Sardinië. Reuzengraf in het Nederlands, of in het Sardisch Tumba de zigantes/gigantis, is de naam die door lokale mensen en archeologen werd gegeven aan Su Mont’e s’Abe, een soort Sardijns galerijgraf dat in de bronstijd door de Nuragische beschaving werd gebouwd. Het heeft deze naam gekregen, omdat het collectieve graven waren die (nog steeds) in heel Sardinië te vinden zijn en waarvan er tot nu toe al zo'n 800 ontdekt zijn.