25. De grootsheid van de natuur: Gola di Gorropu

Een absoluut hoogtepunt, of eigenlijk een absoluut dieptepunt is een bezoek aan de Gola di Gorropu, een van de diepste kloven van Europa. Deze kloof, die ook wel Su Gorropu wordt genoemd, is een van de niet te missen attracties van Sardinië. Het is een relatief korte maar zeer diepe kloof in het Parco Nazionale del Gennargentu e del Golfo di Orosei . Voor wie in de buurt is en écht van natuur en bergwandelen houdt, is dit een echte must en een unieke ervaring!

We trekken er 's morgens vroeg op uit.om de kloof te bezoeken. Het is écht de moeite (en spierpijn) waard. De hitte en de duur van de tocht zijn onze felste tegenstanders, zo blijkt aan het eind van de dag. Zeker op de terugreis die we allebei als zeer zwaar ervaren. Het is een dag van boven de 35 graden.
 Gola di Gorropu is één van Europa’s diepste kloven, met steile wanden tot wel 500 meter hoog. Erg indrukwekkend.  De kolossale, slechts vijftienhonderd meter lange kloof deelt de eer van Europa’s diepste kloof met de Samariakloof op Kreta, de Verdon-kloof in de Franse Alpen en de Tara in Montenegro.

Het is een wandeling van zo’n kleine twee uur (ruim vier kilometer klimmen en klauteren) naar de prachtige en indrukwekkende kloof van zo’n vijfhonderd meter diep. Vervolgens een uur klauteren en klimmen over ontiegelijk grote en dikke rotsblokken in deze kloof.

Langs de route, die vrijwel voortdurend parallel aan de Flumineddu-rivier loopt, staan weelderige bloesem en oleanders. Bomen met gele bladersn . In sommige delen omringen de struiken het pad als een tunnel. Er zijn de nodige vlinders. .

Rechts van het pad bevindt zich het imponerende Supramonte-bergmassief. Links openbaart zich, behalve de rivier, de vallei met aan het einde de kloof. Waterbekkens met glashelder water en warme grote keien nodigen, net als de al aanwezige zonaanbidders, uit om een verfrissende duik te nemen. Op enkele plekken met een lage waterstand kun je lekker verkoelen.  Het is een redelijk zwaar parcours, dat regelmatig omhoog en omlaag gaat. Na ruim twee uur worden de rotswanden beduidend smaller en bereiken je eindelijk de ingang van de tot het laatst toe verborgen gebleven kloof, de Su Gorropu. De rivier stroomt hier ondergronds in het ravijn en de ondergrondse bekkens van het Supramonte-massief. Het waterpeil stijgt alleen na hevige regenval, waarna het weer langzaam wegzakt onder de grond.

Na een intensieve wandeling naar het hart van het gebergte, ontwaren we een partytentje dat als kassa dient voor toegang tot de kloof. Tegen betaling  en wat korte uitleg proberen we langzaam onze weg in het labyrint van dit natuurwonder te vinden. De route in de kloof is opgedeeld in drie stukken: groen, geel en rood.

Het ‘groene deel’ wordt gezien als het toegankelijke deel van de kloof. Het zijn de eerste 100 meter in de kloof en de groene route loopt tot aan het smalste deel van de kloof. Daarna gaat deze route over in het ‘gele deel’. De gele route is voor iemand met een goede conditie al zeer moeilijk begaanbaar. Hier haken wij af.

Maar de groene route is inmens. De grote witte keien versperren de ingang alsof ze bezoekers tegen willen houden. Het eerste stuk van honderd meter is het groene, zichtbaar gemarkeerde gedeelte, dat eigenlijk voor de meeste mensen (mits je goede schoenen aanhebt) te doen is. Her en der word je omhoog ‘geholpen’ door een stuk touw of door een extra neergelegde kei of boomstam die neergelegd zijn om het ongerepte karakter te behouden. Maar het is evengoed al flink klauteren over de gigantisch grote witte keien, sommige zijn wel vijf tot zes meter in doorsnede!  Het groen gemarkeerde gedeelte eindigt bij het smalste stuk van de kloof, die op die plaats slechts vier meter breed is.

Eenmaal in de kloof voel je je ontzettend nietig en rijzen de rotswanden tot wel driehonderd meter omhoog. Een ideaal moment om eens na te denken over de kracht en de grootsheid van de natuur en te genieten van de invallende stilte. De strakblauwe hemel golft als een smal blauw lint tussen de gigantische rotswanden. De zon brandt. Ergens druppelt water naar beneden...we verwelkomen dit als een heerlijke koude douche.

We starten de wandeling bij Passo Ghenna Silana. Op dit punt is een bar, waar je nog wat drinken en eten kunt kopen voordat je de wandeling richting de kloof start. We zitten hier aan de SS125. Veel motorrijders ook. We starten de uitleg. We krijgen eerst nog uitleg over de wandeling, maar ook wat we kunnen verwachten.

De eerste 2,5KM zijn goed te doen, maar dan begint het dalen........

Prachtige vergezichten tijdens de wandeling

We komen aan bij de ingang van de kloof. Prachtige natuur. Waterbronnen om je te verfrissen.

Vanaf dit punt wandelen we de kloof in.